زمان حال ساده Present Simple

زمان حال ساده Present Simple

زمان حال ساده یکی از پرکاربردترین زمان‌های زبان انگلیسی است. از زمان حال ساده برای درمورد چیزها به طورکلی استفاده میکنیم. از این زمان استفاده میکنیم تا درمورد چیزهایی صحبت کنیم که همیشه یا به کرات رخ میدهد و یا بطور کلی صحت دارند.

ساختار حال ساده

فعل در زمان حال ساده در زبان انگلیسی شکل اصلی فعل است. در همه شخص‌ها به غیر از سوم شخص مفرد فعل به صورت ساده می‌آید. در حالت سوم شخص مفرد، شکل ساده افعال s یا es به خود می‌گیرد. به تغییر شکل فعل ها در مثال زیر توجه کنید:

I work —————– He works

You go————— It goes

They teach ———- She teaches

*** نکته***

بطور خاص فعل have به معنی داشتن، بی قاعده است وشکل آن برای سوم شخص مفرد عوض میشود:

I have ——– he has

کاربردهای حال ساده

1.بیان افکار و احساسات

I think so, I like it

2. بیان حقایق کلی و چیزهایی که برای مدت طولانی یکسان میمانند و درست هستند و بطورکلی صحت دارند.

We live near here

The Earth goes round the sun

Nurses look after patients in hospitals

3.بیان اعمال تکراری که بارها رخ میدهند و روزمره و عادت

معمولا برای نشان دادن این کاربرد از قیدهای تکرار (مثل sometimes, often, usually, always و never) استفاده می‌کنیم. 

we come here every week

The cafe opens at 7:30 in the morning

I always eat a salad for lunch

4.بیان عباراتی مثل I suggest, I apologize, I insist, I refuse, I promise, I agree

I promise I’ll pay back

5.در جملات سوالی برای بیان پیشنهاد

Why don’t we go out?

6.بیان آینده

در مقاله ای جدا بطور مفصل در مورد آینده صحبت خواهیم کرد.

اما از گرامر حال ساده میتوان برای صحبت کردن درباره برنامه های آینده که در زمان حال برنامه ریزی شده اند استفاده کرد.

به بیان ساده تر هرگاه بخواهیم در مورد عملی در آینده از روی زمان بندی صحبت کنیم بهتر است از Simple Present استفاده کنیم.

The spring term starts on May 12th

The train leaves at six this evening

سوالی کردن

برای سوال ساختن جمله ها از دو فعل کمکی do/does استفاده میکنیم. فقط کافیست آنها را اول جمله بیاوریم:

Do I/we/you/they work?

Does he/she/it work?

از does برای سوم شخص مفرد وبرای بقیه ازdo استفاده میکنیم.

وقتی جمله حال ساده سوالی است همیشه شکل ساده فعل استفاده میشود حتی برای سوم شخص مفرد. در واقع s یا es سوم شخص مفرد به do داده میشود:

He cooks——Does he cook?

برای سوالی کردن با کلمات پرسشی where, what, why, when, how نیز از فعل های کمکی do, does استفاده میکنیم.

به مثالهای زیر توجه کنید:

what does your brother think?

How do you make pizza?

what time do the bank close?

where does Maria work?

*** نکته ***

دقت کنید که کلمه پرسشی who با سایر کلمات پرسش متفاوت است. و به فعل های کمکی do/does نیازی ندارد.

به مثال های زیر توجه کنید:

who lives here?

who plays the violin?

منفی کردن

برای منفی کردن مجددا از فعل کمکی do/does ویک not بعد از آنها استفاده میشود و اغلب مخفف میشود:

I/we/you/they don’t play

He/she/it doesn’t play

در واقع

Do not—–don’t

Does not—–doesn’t

***نکته***

در هنگام منفی شدن از شکل ساده فعل استفاده کنید حتی برای سوم شخص مفرد:

I don’t know

He doesn’t speak

**نکته**

در مثال های زیر do فعل اصلی جمله است.

خود فعل do معنی انجام دادن هم میدهد.

He’s always so lazy. He doesn’t do anything to help

They don’t do anything to help

مثالهای تکمیلی:

I smoke (habit)

I work in London (unchanging situation)

 London is a large city (general truth)

It rains every afternoon in the hot season(repeated actions)

باز هم اگر سوالی در این زمینه دارید در بخش نظرات با ما مطرح کنید.

دیدگاه‌ها ۰


ارسال تیکت جدید