زمان گذشته کامل» (Past Perfect Tense) مانند دیگر زمان‌های انگلیسی کاربردهای زیادی دارد و برای بیان رویدادی به کار می‌رود که در گذشته بسیار دور و قبل از رویداد دیگری رخ داده است. به همین دلیل به آن «ماضی بعید» نیز می‌گویند. در این مقاله می خواهیم در ابتدا راجع به ساختار Past perfect یا گذشته ی کامل یا ماضی بعید در زبان انگلیسی با شما صحبت کنیم و سپس به سراغ کاربردها و مفاهیم گذشته کامل برویم.
ساختار گذشته کامل
ترکیب had بعلاوه قسمت سوم فعل زمان گذشته کامل را تشکیل میدهد:
فاعل + had + past participle
به مثال زیر توجه کنید:
Sarah and Paul went to the same party last week, but they didn’t see each other. Paul left the part at 10:30 and Sarah arrived at 11.
So when Sarah arrived at the party, Paul wasn’t there. He had gone home.
سارا و پاول هفته قبل به یک مهمانی رفتند، ولی همدیگر را ندیدند. پاول مهمانی را ساعت ۱۰:۳۰ ترک کرد و سارا ساعت ۱۱ به مهمانی رسید.
بنابراین وقتی سارا به مهمانی رسید پاول آنجا نبود. او به خانه رفته بود.
برای تمام ضمایر از had استفاده میشود و حالت مخفف آن بصورت زیر است:
I had —– I’d
She had —- she’d
We had —- we’d
منفی کردن
Had —— had not/ hadn’t
I had not been there.
I hadn’t been there.
سوالی کردن
برای سوالی کردن فقط کافیست جای had و فعل اصلی را جابجا کنیم:
Had they arrived?
کاربرد زمان گذشته کامل
1.از زمان گذشته کامل برای بیان موقعیتی استفاده می‌کنیم که در گذشته قبل از عمل دیگری اتفاق افتاده است.
When Sarah arrived at the party, Paul had already gone home.
وقتی سارا به مهمانی رسید، پاول قبلا به خانه رفته بود.
We weren’t hungry. We’d just had lunch.
ما گرسنه نبودیم تازه ناهار خورده بودیم.
2.برای بیان عملی که در گذشته اتفاق افتاده و تا قبل از وقوع عمل دیگری ادامه داشته است.
Before he graduated, he had been in London for 2 years.
قیدهای کاربردی:
Already
I called his office but he’d already left.
Still
It still hadn’t rained at the beginning of May.
Ever
It was the most beautiful photo I’d ever seen.
Never
I’d never met anyone from California before I met Jim.
مقاله های مرتبط:
